Pages

Sunday, May 1, 2016

অদম্য...


(প্ৰতিমা ঠাকুৰীয়া বাইদেউৰ সোঁৱৰণত...)

জীৱন - তোৰ চোতালত
কৃষ্ণচূড়া ফুলাৰ কথা আছিল
ৰঙা ৰঙা কৃষ্ণচূড়াৰ ফুলে
তোৰ আকাশত
ৰং সিঁচাৰ কথা আছিল
জীৱন তোৰেই বুকুলৈ
হাগ অহাৰ কথা আছিল
কথা আছিল
হেঁপাহৰ ৰামধেনুত
ৰঙা আবিৰ সনাৰ

জীৱন - তোৰ কথা মতেই
তোৰ চোতালত কৃষ্ণচূড়া ফুলিল
গালে-মুখে হেঁপাহৰ ৰং সানি
হাগো আহিল

জীৱন তই ক?
??

জীৱন তই নথকাৰ বেজাৰত
চোতালত এপাহ-দুপাহ
কৃষ্ণচূড়া সৰিল
বুকুৰ এচুকত বহাগে উচুপি উঠিল
খেপিয়াই চালে তোক
বুকুৰ বাহিৰে-ভিতৰে
জানোচা আকৌ আহি
হেঁপাহৰ গীত এটি জুৰে!

জীৱন তোক আদৰিবলৈ
কৃষ্ণচূড়াই নিৰবে
ৰঙা দলিচা পাতে।
কৃষ্ণচূড়াৰ দলিচাত জাপ ভঙা সাজ পিন্ধি
জীৱন - আজি তই দগমগ দগমগ
এটি ৰঙা বেলি

জীৱন মোৰ বুকুত তই
সুৰৰ লহৰ তোল,
এই জীৱনটোৰে হাঁহিখিনি বিলাই বিলাই দিলোঁ
শ্ৰোতা বন্ধু তুমিও অকণ লোৱা
জীৱনটোৰে কান্দোনখিনি নিজেই সাঁচি ললোঁ

জীৱন তই হেঙুলী ৰথত যোৱাৰ বেলা
দাউদাউকৈ সকলো ৰঙা হৈ পৰিল।
আৰু...
সকলো ৰিঙা হৈ পৰিল!
**********



(ফটো উৎস: ইণ্টাৰনেট)